Sony

30/11/03
Άλλη μία από αυτές τις ώρες που δεν μπορείς να περιγράψεις τι ακριβώς σου συμβαίνει. Με δυσκολία γράφεις αυτές τις αράδες. Θα προτιμούσες να αρπάξεις το πληκτρολόγιο και να το χτυπήσεις με δύναμη πάνω στο μόνιτορ. Έτσι κι αλλιώς σκοπεύεις να πάρεις νέο υπολογιστή. Γιατί όμως να σπάσεις την οθόνη που την έχεις χρυσοπληρώσει (Sony γαρ) και να πρέπει να ξοδέψεις άλλο ένα κάρο χρήματα για να αγοράσεις άλλη? Με τα μισά από όσα θα έδινες για μια καινούρια οθόνη, ο πρώτος τυχαίος περαστικός θα προσφερόταν ευχαρίστως να δεχτεί το πληκτρολόγιο στο κεφάλι του. Εδώ που τα λέμε δεν χρειάζεται να πληρώσεις. Μπορείς άνετα να βγεις έξω και να κοπανήσεις (αν και το “πυροβολήσεις” σου ακούγεται σαφώς καλύτερο) όποιον μαλάκα γουστάρεις. Χμμμ… Κάπου εδώ αρχίζουν να περνάνε από το μυαλό σου σκέψεις που δεν θα ήθελες να βρίσκονται εκεί και η τύχη όσων βαδίζουν αυτή τη στιγμή στην Αλεξάνδρας κρίνεται εξαιρετικά αμφίβολη…

Explore posts in the same categories: Ανκατεγκοράιζντ